Hubertus werd in 655 geboren als zoon van de hertog van Aquitanië en leidde een adellijk leven. Zijn vrouw Floribanne overleed in het kraambed bij de geboorte van hun zoon Floribertus.

Hubertus trok zich vervolgens terug in de Ardennen waar hij zich vooral bezighield met de jacht. Toen hij op zekere dag wou aanleggen om een groot hert te schieten, verscheen tussen het gewei een lichtend kruis en een vermanende stem gebood hem vaarwel te zeggen aan de wereldse genoegens en voortaan in alle nederigheid het geloof in God te behartigen.

Vanaf dan nam zijn leven een nieuwe wending. Hij werd geestelijke en ging in de leer bij de Tongerse bisschop Lambertus.
Hubertus verkondigde het geloof in de Ardennen en in Brabant, en werd na de moord op Lambertus in 698 bisschop van Luik tot aan zijn dood op 30 mei 727 (vrijdag van het Pinksterweekend).

In 744 werd hij heilig verklaard en sindsdien werden honderden kerken, kapellen, kloosters, scholen en verenigingen aan hem toegewijd.
Al tijdens zijn leven en na zijn dood werden aan Hubertus vele wonderbare genezingen toegeschreven en wordt hij vereerd als de patroon der jagers en de beschermer tegen hondsdolheid of razernij en epilepsie.